Ο πολτός των πραγμάτων
Αριστείδης Αντονάς
Εκδόσεις Αντίποδες
Το φως μιας βιτρίνας φωτίζει το μαχαιρωμένο σώμα ενός άνδρα που κείται νεκρός. Δίπλα του βρίσκονται ριγμένα άτακτα τα πράγματα που πριν φύλασσε στην τώρα ξεκοιλιασμένη τσάντα του.
Δε γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν ο Τάρκεν διέπραξε τον φόνο. Ούτε και ο ίδιος άλλωστε το γνωρίζει. Ότι ξέρουμε το ξέρουμε από τη δική του παραληρηματική αφήγηση, που μας φανερώνει τα γεγονότα την ίδια στιγμή που τα φανερώνει και σε αυτόν. Καθοδηγούμαστε από μια εξομολογητική αφήγηση γεμάτη κενά. Η μνήμη του τον γελά, δεν μπορεί να ανακαλέσει με ασφάλεια ότι έχει προηγηθεί, υπάρχουν ρωγμές, κενά, διαλείψεις. Καταργείται η απάτη του ευθύγραμμου χρόνου, όπου το ένα πράγμα υποτίθεται ότι οδηγεί με ασφάλεια στο επόμενο. Είναι ο χώρος και όχι ο χρόνος που συγκρατούν ένα κάποιο νόημα, περι-ορίζοντας τα πράγματα, περιβάλλοντάς τα, πλαισιώνοντας τα, ταξινομώντας τα. Το έργο είναι μια συρραφή, μια διαδοχή χώρων στους οποίους ο Ταρκεν δεν πηγαίνει ποτέ μόνος, αλλά πάντα καθοδηγούμενος.
Ο Αριστείδης Αντονάς έγραψε ένα έργο ουλιπικό, μπωντριγιαρικό, για έναν άνθρωπο, ο οποίος ενοχλείται από το όνομα με το οποίο τον προσφωνούν και που κινείται με μεγάλη απροθυμία μέσα στον κόσμο των πραγμάτων, που απεχθάνεται τις τσάντες – μέσα στο οποίο ρίχνονται τα πράγματα, εξισώνονται και καταντούν ένας αξεδιάλυτος πολτός, παρά τις διαφορετικές ποιότητες που μπορεί να έχουν- και που είναι καχύποπτος απέναντι στα συστήματα ταξινόμησης. Γνωρίζει την αυθαιρεσία των ταξινομήσεων, των ονοματίσεων που εγκαθιδρύουν με τρόπο τεχνητό, σχέσεις ομοιότητας, διαφοράς, ιεραρχίας.
Ο Τάρκεν μας είναι αλλόκοτα οικείος. Γνωρίζει ότι ζούμε σε έναν κόσμο πραγμάτων, ότι είμαστε δέσμιοι της βαρύτητάς του, ότι τα πράγματα δε μας ανήκουν αλλά ότι αντίθετα ανήκουμε στα πραγματα; δεσμευόμαστε να τα συντηρούμε, να τα κρατάμε, να τα ταξινομούμε. Είμαστε τα εξαρτήματά τους. Η πανταχού παρουσία τους προγραμματίζει ακόμα και την εξέγερσή μας εναντίον τους. Υποψιάζονται ότι μέσα τους κινούνται διεγερμένοι και ενοχλημένοι ψυχισμοί που εξεγείρονται και ζητούν την εξουδετέρωσή τους.