Ο χώρος μας επηρεάζει διπλά. Αρχικά μας επηρεάζει ως χτισμένο περιβάλλον.Έπειτα μας επηρεάζει ως συνήθεια με την οποία έχουμε μάθει να ζούμε σε αυτό το…
Συντάκτης: nikosvrantsis
Φυτρώνει ελπίδα στο τσιμέντο;
Η πόλη δεν είναι χωρική οντότητα με κοινωνικές προεκτάσεις αλλά κοινωνιολογική οντότητα που διαμορφώνεται χωρικά. Georg Simmel Ως γνωστόν, όταν μιλάμε για χώρο δεν εννοούμε…
Τα χαμένα όρια
Tο ρολόι και όχι η ατμομηχανή, είναι ο μηχανισμός κλειδί της σύγχρονης βιομηχανικής εποχής. (…) Αποσυνέδεσε τον χρόνο από τα ανθρώπινα γεγονότα και δημιούργησε την…
Τα δωμάτια της οργής
Δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει αν ο μισανθρωπισμός είναι προϋπόθεση κάθε καλού συγγραφέα. Μπορούμε όμως με ασφάλεια να πούμε πως τα βιβλία που γράφτηκαν με αυτό…
Ο τουρισμός του πόνου
Μίλησα για τη διαδικασία μιας κάποιας φωτογραφίας του συρμού, όπου η φτώχεια καθίσταται αντικείμενο κατανάλωσης. Στο μέτρο που στρέφομαι στη Νέα Αντικειμενικότητα ως φιλολογικό κίνημα,…
Για μια νέα ματιά στα κτήρια
Στην πραγματικότητα δε βλέπουμε το αντικείμενο που έχουμε μπροστά μας, αλλά το αντικείμενο που έχουμε ήδη σκεφτεί ή μάθει ότι πρέπει να δούμε. Μερλώ-Ποντύ O…
Το Παράθυρο
Κοιτάω τον δρόμο. Κοιτάω τον ουρανό. Κοιτάω την κοπέλα που απλώνει τα ρούχα της, την κυρία που χαϊδεύει τη βέρα της καθισμένη στο κρεβάτι, τον…
Σε ποιον ανήκει ο δημόσιος χώρος;
Όπως δεν νοείται προσκήνιο χωρίς παρασκήνιο έτσι δεν νοείται και πόλη δίχως παρίες. Δίπλα λοιπόν στους μεγαλοσχήμονες, δίπλα στους αφανείς αλλά ασφαλείς, υπάρχουν και οι…
τα όρια
Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου. Γεώργιος Βιζυηνός Ο χώρος δίνει την εντυπωση ότι είναι πιο εξημερωμένος ή πιο ακίνδυνος από τον χρόνο: οι…
Το όριο
Η μοναξιά και η μοναχικότητα παρότι λέξεις συγγενείς, έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Η μοναξιά επιβάλλεται, η μοναχικότητα επιλέγεται. Και παρότι ο άνθρωπος που είναι πάντα μόνος είναι ακρωτηριασμένος και δυστυχής, ο άνθρωπος που δεν έχει δικαίωμα να αποστασιοποιείται από τον κόσμο είναι εξίσου κακόμοιρος.