Κοιτάω τον δρόμο. Κοιτάω τον ουρανό. Κοιτάω την κοπέλα που απλώνει τα ρούχα της, την κυρία που χαϊδεύει τη βέρα της καθισμένη στο κρεβάτι, τον…
ο χώρος
Τί είναι μια πόρτα; Ένα εμπόδιο. Μια απειλή. Ή το σημείο πρόσβασης προς ένα καταφύγιο. Η επιφάνεια όπου βρίσκεται το πόμολο. Η επιφάνεια όπου βρίσκεται…
Κάθε γενιά αντιμετωπίζει προβλήματα. Αν είναι προνομιούχα διαθέτει το δικαιώμα να δημιουργεί τα δικά της. Αν είναι λιγότερο τυχερή εξαναγκάζεται να απαντήσει σε όσα κληρονόμησε.
Και τώρα, από προβλήματα άλλο τίποτα. Μαζεύτηκαν:
Aνάμεσα στα υπόλοιπα αρχιτεκτονικά στοιχεία, χωρίς αμφιβολία, η σκάλα για ένα κτήριο είναι ότι και οι φλέβες και οι αρτηρίες για ενα σώμα. Όπως αυτές…
Το ερώτημα “Τί είναι μια πόλη;” δεν μπορεί να απαντηθεί. Είναι ένα θέμα που μπορεί να καταπιεί όποιον προσπαθήσει να το δαμάσει χωρίς μέθοδο ή…
Μέχρι το 2050 η μεγάλη πλειοψηφία του ανθρώπινου είδους θα κατοικεί σε μητροπόλεις. Αυτό το cliche επαναλαμβάνεται ως μονότονη εισαγωγή σε όλο και περισσότερα επιστημονικά εγχειρίδια, mainstream άρθρα, φωτογραφικές συλλογές, συμπόσια.
Στις γειτονιές των μητροπόλεων, ανάμεσα σε συνοικιακά καφέ, ψιλικατζίδικα και εισόδους πολυκατοικιών, υπάρχουν κάποιοι χώροι λίγων τετραγωνικών, όπου συναντάται συστηματικά η αφρόκρεμα των γειτόνων. Τα πλυσταριά.
Στην κοινότητα των συλλεκτών, δίπλα στην πρωταγωνίστρια ομάδα των φιλοτελιστών, περπατά στην σκιά μια ταπεινότερη, λιγότερο γνωστή κατηγορία εμμονικών. Συλλεκτική δημογραφική ομάδα και η ίδια,…